امام زمان

اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً...

 هیچ امیدی نباشد بر من و احوال من

مستحق هیچ پروازی نباشد بال من

كارهای من وصالت را به تاخیر افكند

بوی هجران می دهد پرونده ی اعمال من

من دگر آن نوكر خوب و قدیمی نیستم

*این جوریه یا نه؟! دلامون چقدر تو جوونی و نوجوونی آماده تر بود؟پاهاتو تو مسجد نذاشته اون قدر یابن الحسن میگفتی با آقا زیبا درد دل میکردی...*

من دگر آن نوكر خوب و قدیمی نیستم

این لباس نوكری گرید بر این احوال من

*حالا اگر میخوای با آقا و مولات خودمونی درد دل کنی بشنو ... بگو آقا : *

بارها دستم گرفتی و نمک گیرت شدم

بارها شد ، جای من تو آمدی دنبال من

*یابن الحسن ... هرجای این مسجد که نشستی دهانت رو خوشبو کن ... یابن الحسن ...*

بارها خوردم زمین از جا بلندم كرده ای2

شكر یک نعمت نكرد آخر زبان لال من

تا دم آخر منم شرمنده ی احسان تو

من گنه كردم تو كردی گریه براحوال من

*امام رضا علیه السلام فرمود: "الامام الانیس الرفیق والاب الشفیق والاخ الشقیق والام البره بالولد الصغیر ..."

امام زمان از پدر مهربان تره ، از مادر و برادر مهربان تره، اگه پدر ومادر و رفیق و برادر میدونستن من چه کاره ام هیچ کدومشون دیگه من رو به حضور نمی پذیرفتند ... اما آقا ، شمایی که صدای ما رو میشنوی ، عمل ما رو هر روز میبینی شمایی که میدونی من چه کاره ام ولی وقتی میام تو این مکان صداتون میزنم بلافاصله آغوش رحمتت رو باز میکنی ... حالا هر کی آمده تو آغوش رحمت امام زمان جا بگیره بسم الله ...یا صاحب الزمان الغوث الامان ... *