آخرین مطالب
امکانات وب
چون سايه ي رب بر سر ما سايه پدر بود
برسايه ي رب در صحف همسايه پدر بود
ايزد چو بفرمود که او رب صغير است
در دفتر عشق آيه و سرمايه پدر بود
پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل | تیشه‌ای بود که شد باعث ویرانی من | |
یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند | مرگ، گرگ تو شد، ای یوسف کنعانی من | |
مه گردون ادب بودی و در خاک شدی | خاک، زندان تو گشت، ای مه زندانی من | |
از ندانستن من، دزد قضا آگه بود | چو تو را برد، بخندید به نادانی من | |
آن که در زیر زمین، داد سر و سامانت | کاش میخورد غم بی‌سر و سامانی من | |
بسر خاک تو رفتم، خط پاکش خواندم | آه از این خط که نوشتند به پیشانی من | |
رفتی و روز مرا تیره تر از شب کردی | بی تو در ظلمتم، ای دیده‌ی نورانی من | |
بی تو اشک و غم و حسرت همه مهمان منند | قدمی رنجه کن از مهر، به مهمانی من | |
صفحه‌ی روی ز انظار، نهان میدارم | تا نخوانند بر این صفحه، پریشانی من | |
دهر، بسیار چو من سربگریبان دیده است | چه تفاوت کندش، سر به گریبانی من | |
عضو جمعیت حق گشتی و دیگر نخوری | غم تنهائی و مهجوری و حیرانی من | |
گل و ریحان کدامین چمنت بنمودند | که شکستی قفس، ای مرغ گلستانی من | |
من که قدر گهر پاک تو میدانستم | ز چه مفقود شدی، ای گهر کانی من | |
من که آب تو ز سرچشمه‌ی دل میدادم | آب و رنگت چه شد، ای لاله‌ی نعمانی من | |
من یکی مرغ غزلخوان تو بودم، چه فتاد | که دگر گوش نداری به نوا خوانی من | |
گنج خود خواندیم و رفتی و بگذاشتیم | ای عجب، بعد تو با کیست نگهبانی من! |
اي عجب، بعد تو با کيست نگهباني من
ای پدر ای با دل من همنشین ای صمیمی ای بر انگشتر نگین
ای پدر ای همدم تنهاییم آشنایی با غم تنهاییم
ای طنین نام تو بر گوش من ای پناه گریه ی خاموش من
همچو باران مهربان بر من ببار ای که هستی مثل ابر نو بهار
در صداقت برتر از آیینه ای در رفاقت باده ای بی کینه ای
ای سپیدار بلند و بی پایدار می برم نام تو را با افتخار
هر چه دارم از تو دارم ای پدر ای که هستی نور چشم و تاج سر
رحمت بارانی روشن تبار مهربانی از مانده یادگار
ای پدر بوی شقایق می دهی عاشقی را یاد عاشق می دهی
با تو سبزم،گل بهارم،ای پدر هر چه دارم از تو دارم ای پدر
پدرم تاج سرم چشم به راهت بودم همه دم عاشق لبخند نگاهت بودم
ای فلک از چه زدی آتش غم بر جگرم کاش جای پدرم من سر راهت بودم
ای سفر کرده به معراج به یادت هستیم ای پدر ما همگی چشم به راهت هستیم
تو سفر کردی وآسوده شدی از دوران همه ماتم زده هر لحظه به یادت هستیم
گريه كردم اشك بر داغ دلم مرهم نشد ناله كردم ذره اي از دردهايم كم نشد
از گلستان بوي گل بسيار بوئيدم ولي از هزاران گل گلي همچون پدر پيدا نشد
چون سايه ي رب بر سر ما سايه پدر بود
برسايه ي رب در صحف همسايه پدر بود
ايزد چو بفرمود كه او رب صغير است
در دفتر عشق آيه و سرمايه پدر بود
در گلشن هستي چو خدا دانه ي ما كاشت
بر ريشه ي ما آب،پدر مايه پدر بود
در باغ وجود آفت و نقصان وملالست
در دفع هم آرايه و پيرايه پدر بود
افلاك اگر برسر ما پايه ندارند
در هستي ما خيمه و هم پايه پدر بود
آن كيست شود مست؟ زخون جگر خويش
آنكس كه چو "سرخي" پدر،الغايه پدر بود
ای پدر رفتی و یاد تو نرفت دل برفت، شادی برفت، امید رفت
حال در سوک تو بنشسته ایم زنده ایم اما ز دل بشکسته ایم
برچسب : نویسنده : 6hosyneyh6 بازدید : 237