روضه قاسم

برای مردمان داغ دیده قصه ملموسیست

*شب ششم محرم وشب گل پسرامام حسن؛ ازشب اول روضه بی بی زهرا باحس بویایی شروع کردیم و شب سوم باحس شنوایی ادامه دادیم و امشب شب چشاییه،امشب شب احلی من العسله*

چشیدن حس مخصوصیست

برای مردمان داغ دیده حس ملموسیست

یکی ازجلوه های عالیش دربین نوکرها برای حضرت ارباب حس آستان بوسیست

چشیدن مثل بوییدن به حس دیدن و حس شنیدن رنگ میبخشد

ودر مرثیه ی غنچه به فصل سرخ چیدن رنگ میبخشد

شب قاسم به غیر ازحس بینایی و به جزحس شنیدن درکنارحس بویایی شنیدن،چشیدن،حس مکشوفیست عسل ازنوع احلایش برای درک شیرین بودن طعم شهادت دررکاب حضرت ارباب جان مامثال نقض و معروفیست

شهادت برتن قاسم چه ظرفی و چه مظروفیست

چشیدن این چنین آغاز شدامشب

کنارخیمه ها طعم وداع این پسر با نجمه وزینب *شماهم چشیدین نه؟!*

کنارخیمه هاطعم وداع این پسربانجمه وزینب

سپس طعم نگاه خسته و دلواپس ارباب برقاسم که داردمیشودعازم

*اومدخودشو انداخت روپاهای عمو ؛عموسینه ام تنگه؛ عمواجازه ام بده برم دورت بگردم؛عجب طعمی!*سپس طعم نگاه خسته ودلواپس ارباب برقاسم که داردمیشود عازم

وچون ارباب هم مانند قاسم پیشترهایش چشیده طعم بی رحم یتیمی را

به آغوشش دراینجا بیش ازحدمیفشارداین پسر را تابگرداند ادا سهم یتیمی را

*یادش اومدلحظه های آخرامام حسن بابچه هاش یکی یکی وداع کردنوبت قاسم که شدامام حسن قاسمو یه جوری به سینه میفشرد معلوم بود یه امتیازجداگانه ای داره این پسر؛بی بی زینب اومدجلوداداش مثل اینکه قاسم یه جوردیگه دوست داری !فرمود:آری زینب جان، چرا داداشم؟فرمود:کربلا منو رو سفیدم میکنه؛اونی که برای خود من خیلی مهمه گفتنش رو اهتمام دارم دراین روایت اینه: بی بی زینب سوال میکنن حسن جانم زیراین آسمان کس دیگه ای هست که اندازه قاسم دوستش داشته باشی امام حسن فرمود:آری زینب جان! عرض کرد برادرجان اون خوشبخت کیه که تواندازه قاسم دوستش داری فرمود: گریه کنای حسینمو به اندازه قاسم دوستشون دارم؛آه قاسم های امام حسن! امشب برای امام حسین خیلی زاربزنید

این شبها برای امام حسین خیلی گریه کنیدکه هرچی گریه کنیدامام حسن دعاگوته؛ امام حسن به فرزندی قبولت کرده؛ الحمدالله*

چون ارباب هم مانند قاسم پیشترهایش چشیده طعم بی رحم یتیمی رابه آغوشش دراینجا بیش ازحدمیفشارد این پسررا

تا به گردانداداء سهم یتیمی را

ازاین جاتا ته مرثیه حس چشیدن را چنین حس کن تمام طعمهای نیزه وتیر و کمان رادر کمین حس کن نخستین طعم دراین مرثیه طعم یتیمی شدکه خودیادآور آن شعرمعروف قدیمی شد

"یتیمی دردبی درمان یتیمی شد"

*هروقت ازسفری ازجنگی برمیگشت آقاابی عبدالله چشمش به علی اکبرکه می افتاد دقایق طولانی علی اکبرروسینه میفشرد دراون سفر آقاکه برگشت علی اکبر،محضر آقارسیدن عرض ادب

امام حسین چندان اعتنایی نکردن جواب مختصری دادن و ردشدن؛ لیلا نظاره گره ؛دلواپس شداومدخدمت ابی عبدالله؛ پنهانی سیدی مولای شماهروقت علی اکبررامی دیدیددقایق طولانی به سینه میچسباندی فرموداین باردیدم قاسم یه گوشه ایستاده داره نگاه میکنه

حس چشایی رو  بکارانداختیدامشب*

اولین طعم،طعم یتیمی بود دروجوداین آقا

سپس طعم شجاعت آن هم ازنوع علی وارش

حسن گشته ازجنگ جمل این مرددر هنگام پیکارش*چنان رزمی نشون دادقاسم ازخودش ازرق شامی از دلاور مردان مشهور زمان خودشه؛قاسم رجزخواند؛ ازرق یکی یکی پسراش رو فرستادهرکدوم یه جور قاسم بن الحسن به درک واصل کرد یکی رو ازوسط دونیم کردیکی روازکمرزد یکی روازگیسوان گرفت روی خاکها میکشید،اسب اونو صاحب شد،شمشیراینوقبص کرد؛ ازرق شامی خونش به جوش آمدگفت لباس رزم من بیاریداعراب متعجب شدن؛گفتن ازرق با یه جوان سیزده ساله؟!گفت مگه نمیبینی چهارتاداغ به جیگرم گذاشت بایدبرم داغش به جیگرعموش بذارم؛

داغشو به جیگرمادرش بذارم اومد تومیدان شروع کرد رجز خواندن قاسم بن الحسن شیرین زبان امام حسن فرمود ازرق خیلی غصه نخور همین الان به پسرات ملحقت میکنم چهارتاپسرات جلو در جهنم منتظرتن خشمگین شد اومدحمله کنه حضرت فرمودبایست؛ شنیدم تو رزم آورمعروفی هستی توچه جوررزم آوری هستی هنوزبندنعلینتونبستی بندزین اسبتونبستی محکم نکردی آمدی؛ برگشت نگاه کنه زین اسب ببینه محکمه یا نه حضرت زدازوسط نصف شد

*سپس طعم شجاعت آن هم ازنوع علی وارش

حسن گشته است ازجنگ جمل این مرددرهنگام پیکارش

 *بریم سراغ طعم بعدی*

 سپس باطعم خونو خاک میگرددتمام پیکرش از زخم تیرو تیغو نیزه چاک

 که قاسم میچشد طعم یتیمی وغریبی و

 سپس طعم گس خون و شن و خاک و سنان و نیزه وسرنیزه وتیرو لگدو

 اهانتها وشمشیر به زیر نعلهای اسب کرده پیکرش بدجور تغییر و

کشیده ترشد ازقد عموعباس خود"